ALS DONDER EN BLIKSEM
3. BEGIN
Beginnen is de lastigste fase van het hele chi kung traject. Dat geldt voor beginners, maar evengoed voor gevorderden. Eigenlijk speciaal voor gevorderden. Het begin is nu eenmaal niet eenmalig, maar is een vast ingrediënt van iedere nieuwe dag en van iedere nieuwe stap die je neemt.
Sinds Prometheus de mens het vuur schonk, heeft de laatste geen rust meer gekend, werd totaal in beslag genomen hoe dit in godsnaam te beheersen. Maar hoe complex de technologie ook, het begin ervan is het simpele afstrijken van een lucifer. Het begin bestaat uit een tijdloze vonk.
Zo bekeken is beginnen veruit het makkelijkste en vanzelfsprekendste onderdeel van het hele gebeuren. Gevorderden kunnen het dromen, voor beginners is het appeltje-eitje. Het is immers niet nodig om iets te weten wat er allemaal gaat volgen op het begin.
HET BEELD van twee trigrammen: Water boven, Donder beneden. Water verdampt en stijgt. De atmosfeer raakt bezwangert met vocht. Kleine bloemkoolwolken drijven samen, expanderen en stuwen omhoog. Hoog in de atmosfeer vormt zich ijs - de wolk is klaar voor storm, regen, bliksem en donder.
De betekenis van ‘kung’ is ‘cultivatie’, de geleidelijke ontwikkeling van vaardigheden en inzicht. Geleidelijkheid vereist geduld en regelmaat, het is een investering in tijd. Het begin echter heeft niets van doen met regelmaat en tijd, het is als een plotselinge donderslag. Aan de kant met uitstel en uitvluchten! Donder en bliksem als beeld voor het begin van de chi kung beoefening.
Iedere keer als je chi kung beoefent: begin bij de basics, focus op simpelheid. De rest volgt dan vanzelf, de praktijk zal zich vanzelf ontvouwen. Als je nerveus bent en twijfelt, of als je probeert om de instructies en aanwijzingen woord voor woord te onthouden en uit te voeren, blokkeer je iets essentieels. De beoefening van chi kung heeft een directe parallel met de cultuur van verhalen vertellen. Voor de verhalenverteller is het het allerbelangrijkste om te beginnen bij het begin, met overtuiging en zich geen zorgen te maken over het vervolg van het verhaal. Misschien is hij onzeker of hij het hele verhaal wel kan reproduceren, of de woorden wel blijven komen, of het verhaal ergens halverwege niet stil gaat vallen. Zaak is te beginnen bij het begin en te vertrouwen op de verhaallijn, op diens intrinsieke structuur.
Carlos Lopes, de winnaar van de Olympische marathon van 1984 in Los Angeles, werd eens door een journalist gevraagd wat voor hem het moeilijkste moment van een marathon was. Zijn antwoord was dat dat zonder twijfel het aantrekken en het strikken van zijn schoenen en naar buiten gaan was. Het lastigste deel van de marathon, van het verhalen vertellen en ook van de chi kung ligt dus besloten in het begin.
uit The Dynamics of Standing Still - Peter den Dekker
Hoofdstuk 1 en 2 van de I Ching beschrijven het fundamentele krachtspel binnenin ieder denkbaar proces en fenomeen. Wil de ene kracht uitdijen, dan zal de andere antwoorden met samen trekken. Waar de een wil versnellen, daar zorgt de ander voor weerstand en rem. De twee archetypische, elkaar aanvullende en tegelijk elkaar tegensprekende krachten, treffen elkaar in steeds wisselende configuraties. Deze worden nauwkeurig in de 62 hoofdtukken die volgen beschreven, te beginnen bij hoofdstuk 3. In de I Ching vertaling van Richard Wilhelm draagt hoofdstuk 3 de titel: De Aanvangsmoeilijkheid.
Een in de aarde verborgen zaadje kiemt onder invloed van vocht en warmte. Het delicate spruitje baant zich dan een weg door de aarde, naar boven, naar het licht. Het eerste tere worteltje doet hetzelfde, dringt zich naar beneden, de duisternis tegemoet. Is het breken van het vlies van het zaadje en het met moeite opzij drukken van de aarde door kiem en wortel even pijnlijk als het geboorteproces van een mensenkind, met zijn onmogelijk grote hoofd? Zeker is dat weerstand alle krachten mobiliseert. Niets kan geboorte en ontkieming, de krachten van het voorjaar tegenhouden.
De best tijd om te beginnen is altijd nu. Is de tijd er toch nog niet rijp voor: wacht, wacht op betere tijden. Echter, wacht je, terwijl de tijd al lang rijp is, dan heet dit uitstelgedrag, procrastinatie.
Never put off till tomorrow, what you can do the day after tomorrow.
Mark Twain
Meer over Hoofdstuk 3. Begin:
